Het klinkt dramatischer dan dat het is. En toch mag ik ook wel zeg dat het ook wel erg ver met mij ging. Zo'n drie á vier jaar geleden kon ik je namelijk wel neer slaan op het moment dat je tegen mij zij dat ik zonder make-up de deur uit moest. Maar godzijdank is die fase nu voorbij.
In de tijd dat ik mijn blog was begonnen, was ik echt zo'n type die hoe dan ook niet de straat op ging zonder een laag plamuur op het gezicht. Ik kon toen ook wel echt boos worden toen iemand zei dat ik er geen tijd voor zou hebben of om welke andere redenen dan ook, dat ik mij niet zo kon opmaken zoals ik wilde.
Stukje onzekerheid? Ik denk het wel. Ik was niet bepaald de populairste in de klas. Zeg maar eerder gewoon de "noob". En dan was de make-up iets waarachter ik mij kon schuilen. Opvallende oogschaduw, dikke rode lippen en een enorm plamuur. Denkend dat ik er dan tenminste minder uitzie als zo'n lelijkerd zonder make-up die wordt gepest. Hele foute gedachte.
Contrasterend was dan weer wel dat het mij op het internet dus helemaal niets scheelde. Ik heb zoveel make-up loze gezichten van mij online staan. Blijkbaar had ik wel door dat het men daar alleen gaat om hoe je tutorial eruit ziet en het resultaat. Dus niet dat ik werd beoordeelt omdat ik een naakt gezicht had. Het feit dat ik daar dus geen problemen mee had blijf ik apart vinden.
In de loop der jaren heb ik gelukkig wel geleerd dat het men niet uit maakt of je nou met of zonder make-up rond loopt. Natuurlijk is je eerste indruk wel bepalend met wíe je bijvoorbeeld om zal gaan. Maar heb je dat eenmaal gehad, zul je echt niet zo snel hebben dat juist die mensen anders tegen je gaan doen. En dat had ik liever een hele tijd geweten.
Inmiddels durf ik echt volledig zonder make-up de deur uit. Het kan mij allemaal niet meer zo veel schelen. Als ik even snel een boodschapje ga doen zal ik echt niet mijn prins op het witte paard tegenkomen. - En zowel, dan leert hij gelijk je ware ik kennen. - Dus waarom al die moeite?
Ook merk ik aan mijzelf dat ik steeds minder er over schrijf en video's over maak. Dat betekent niet dat ik het niet meer leuk vind. Want het is nog steeds iets wat ik hartstikke interessant vind, leuk vind om naar te kijken en zelf mee bezig te zijn. Alleen ben ik nu iets meer naar het lifestyle toe gaan hangen. Net als in mijn dagelijks leven, vind ik de dingen die ik doe belangrijker dan hoe ik eruit zie terwijl ik die dingen doe.
En daar was het einde van mijn verslaving aan make-up. Ben jij nou ook nog zo'n meid die echt niet zonder de deur uit gaat? Ik hoop dat als je goed naar dit artikel kijkt, dat je zelf ook gaat beseffen dat make-up niet alles is. Ben je nou zo'n iemand die make-up gewoon hartstikke leuk vind om het elke dag op te doen? You Go Girl! Dan support ik natuurlijk ieder die doet wat hij of zij leuk vindt.
