Daar zit je dan. Maand stage achter de rug, nog altijd lekker bezig met video en alle ander sociale media. En kijk je eens boven in de link balk op je Chrome browser en ziet de link van je eigen blog staan. Wanneer je erop klikt komt de schaamte al in je naar boven en durf je stiekem niet te kijken naar wanneer je iets voor het laatst op je blog hebt gezet.
De volgende dagen kijk je steeds vaker en begint je te irriteren aan de layout. Hoewel er eigenlijk niets mis mee was. Uit verveling ga je het weer helemaal aanpassen totdat je je eigenlijk bedenkt dat je dit nu voor niets doet.
Het is weekend en je wilt iets gaan maken. Je hebt zin om foto's te maken, maar van wat. En wat doe je daar dan mee..? Oké, het wordt geen foto's maken, maar je wilt wel iets maken. Schrijven dan? Je mist het al een hele tijd, wilt steeds weer opnieuw beginnen, maar uit angst om weer per ongeluk te vergeten heb je er nog niets aan gedaan. Want wat ga ik schrijven?
Even heel eerlijk. Je bent drie, bijna vier jaar geleden begonnen. Feitelijk gezien doe je dit al bijna 6 jaar. En je hebt nog altijd niet de knoop door gehakt om te stoppen. Simpelweg omdat je het nog wel leuk vind om te doen. En moet ik nu standaard 3 keer per week iets uploaden? Nee... Je wilt er niet van gaan leven, het is nog altijd je hobby en je mist het enorm. Waarom niet gewoon weer beginnen?
Als ik kijk naar 2016 heeft mijn blog in coma gelegen. 26 artikelen in één jaar tijd. Vroeger stak ik er al mijn tijd in en nu? Maar hoe meer ik bezig ben met beeld, hoe meer ik kan genieten van lekker typen op mijn toetsenbord. Eens niet hoeven te denken aan het licht en de audio en de achtergrond. Wel natuurlijk wanneer ik foto's bij een artikel maak, wat ook zeker weer de bedoeling is. Maar gewoon even wat meer bezig zijn met tekst.
Nu weten jullie hoe ik er weer een beetje tegen aan kijk. Ik wil heel graag weer beginnen. Steeds meer bezig zijn met mijn blog. Het een nieuw leven in blazen. Ik ga er weer voor en ik hoop dat ik mijn blog weer kan krijgen op het niveau van een tijd geleden.
Met lieve blogkusjes,
