Wacht! Dit is dus stress?! Reality check..

Wanneer je de laatste weken mij de zin "Het gaat goed." hebt horen zeggen, dan ben je één van de gelukkigen die niet de wachtlijst aan klachten heeft hoeven aan te horen. Dan heb je niet hoeven te horen dat ik al weken last heb van mijn nek, ik baal dat ik de laatste tijd niet meer zo gezond eet als dat het lijkt, ik al twee maanden amper de sportschool in ben geweest, mijn huid zich weer als een puber gedraagt. Dat ik geen enkel schuin grapje of feedback meer fatsoenlijk kan handelen en ik simpelweg elke dag wel een moment heb dat mijn traanbuisjes op springen staan, met het gevoel dat ik weg wil rennen maar niet weet waarheen.

Zo dat melodramatische is er ook uit! Maar even serieus. Vanochtend werd ik wakker en bij het opsmeren van mijn dagcrème werd ik mij opeens bewust dat mijn huid in tijden niet meer zo onrustig is. In de middag reed ik terug van werk en bij het nieuwe nummer over online haat van Davina Michelle stonden de tranen in mijn ogen, de bitterballen zaten vanavond in de airfryer en tijdens het douchen vroeg ik mij maar één ding af; Wat is er opeens mis met mij?!

Ik weet dat ik mij de laatste tijd op sociaal vlak enorm heb afgezonderd en mij veel met school bezig te houden, maar ik ben verre van het typ die  een beetje school- en werkdrukte dit als uitkomst zou bedenken. Sterker nog, ik ben een echte workaholic, des te meer des te beter. Liever te veel hooi op mijn vork dan lui in bed de hele dag niksen. Dat soort dagen zijn weggelegd voor "the day after" oftewel de katerdagen. Nee, aan de drukte kon het niet liggen. Ik heb het wel vaker zo druk gehad en normaal gesproken vind ik het heerlijk om op dit soort deadlines te werken. Dus wat is het dan?

Nog altijd onder de douche en hoewel ik mij bedacht dat een beetje stress van de drukte het wel niet zou zijn..wacht stress.. Mijn gedachten dwaalde af naar wat het eigenlijk zou inhouden. Wat precies is nou stress en zou het ook mentaal of fysiek effect op je hebben? Kraan uit, handdoek om de haren en de telefoon erbij. 

S-T-R-E-S-S  S-Y-M-P-T-O-M-E-N

"Oké dan, eens even kijken wat er hierover te vinden valt. Zou er iets zijn waar ik last van heb?
Minder zin om te bewegen, alright check, nekklachten, huh komt dat hiervan? Yep, check! Meer roken..aii heel vervelend om toe te geven, maar check. Slecht slapen? Hmm...ik loop al weken te zeuren dat ik elke nacht wel wakker word en daarna niet meer goed kan slapen, absolute check!!" 

Je zou denken dat het dan wel duidelijk voor jezelf wordt, maar ik was toch nog even benieuwd of ik de rest van de dingen kon aanvinken. Ik bedoel, wanneer interesseer ik mij nou in biologie en psychologie? Precies.

"Sneller boos zijn en huilen. Dit verklaart waarom ik een klasgenoot bitchy noem en in dezelfde week een irritante discussie met een docent aan ga. Een dikke check. Dit wordt er niet beter op. Een somber gevoel hebben, nouja mijn oma is net twee maanden overleden, dus daar zit ik nu al 3 maanden mee, dus weer een check.. En tot slot dingen sneller vergeten, ik weet dat ik chaotisch ben maar inmiddels vergeet ik echt dingen die ik anders nooit vergeet. Dus die stomme lijst is CHECK, CHECK & CHECK!"

Duidelijk dus. Stress heeft daadwerkelijk gevolgen, zowel fysiek als mentaal. En plots viel alles zojuist als een puzzlestuk in één. Ik leg mijn sociale contacten en de ontspannende dingen aan de kant, omdat ik de werkdruk voor school enorm hoog leg, omdat ik allemaal punten moest inhalen en nog moet halen omdat ik niet op stage kan. En indien ik niet naar die specifieke stage kan/mag dan weet ik dat ik mentaal een enorm zwaar half jaar tegemoet ga. En de aankomende 2 weken krijg ik de uitslagen van de herkansingen, dus met de dag wordt dus ook die stress van onwetendheid alleen maar erger.

Top, corona en de lockdowns zijn eindelijk voorbij, maar pas nu ervaar ik de klachten ervan terwijl ik het virus zelf nooit heb gehad. Online les was niet aan mij besteed en zeker niet als je net een opleiding start nadat je een jaar geen school hebt gehad. En nu moet ik er des te harder voor werken om te mogen doen waar ik zo naar uitkijk.

Mistery opgelost. Na een veels te warme douche ben ik er dus uit wat er al weken aan de hand is.

IK. HEB. STRESS. 

Dus hopelijk helpt deze gegooglede zelfdiagnose zodat ik verder mag gaan googlen naar de oplossingen tegen stress. Zodat ik het aankomende half jaar nog een beetje kan genieten van mijn leven als een student, voordat ik (vingers crossed) een jaar lang als stagiair in de entertainment wereld aan het werk mag gaan.