Van reflecteren kan je leren! ◇ Terugblik op 2024

Met de kerstlampjes naast mij opgehangen in mijn nieuwe slaapkamer tijdens het kijken van de derde kerstfilm van vandaag, besef ik mij hoe snel het afgelopen jaar is gegaan en wat en allemaal is veranderd. Waar ik in januari 2024 nog in mijn studentenhuis woonde en hoopte op een voldoende, zodat ik vanaf februari mocht beginnen met afstuderen, woon ik nu samen in een mooi appartement, met drie katten en werk ik fulltime, nadat ik mijn studie Creative Business heb afgerond. 

De tijd vliegt, en waarbij ik normaal gesproken rustig wordt van een stukje leren, merk ik dat ik het mis om mijn gedachtes op papier te zetten. Even alle bevindingen samenvatten en op een rijtje te zetten. Tot ik mijn tablet naast mij zag staan en realiseerde dat ik een half jaar geleden het bloggen weer wilde oppakken.. Dat is helaas niet zo goed gelukt. Net als het wekelijks uploaden van een YouTube video of het dagelijks posten van een TikTok. Het leven is 360 omgedraaid en ik merk dat dit jaar veel dingen duidelijk heeft gemaakt. Nu aan het einde van het jaar is het weer tijd om te reflecteren op wat ik het afgelopen jaar heb gedaan en wat ik het aankomende jaar wil gaan doen.

Een andere baan?

Na het afronden van mijn studie Creative Business ben ik in augustus gelijk gestart met 40 uur werken bij het bedrijf en op de functie wat ik aan een aantal jaar doe. Juist daardoor begon ik erg veel twijfels te krijgen aan mijn keuzes. Ik merkte dat ik steeds meer frustratie kreeg tijdens het werken, simpelweg omdat ik oud klasgenoten allemaal nieuwe banen zag krijgen in de sector waar ik aan de slag wil. Jaloezie was een emotie waar ik dagelijks mee te kampen had. Het probleem was dat ik pas nét mijn contract had omgezet naar 40 uur. Dus hoe durf je dan nog te zeggen "Ik wil zo snel mogelijk wat anders."? Dit resulteerde in een neerwaartse spiraal. Tot ik na vier maanden het in een gesprek toch op tafel heb gegooid en alles heb besproken. Een last viel van mijn schouder en sindsdien heb ik nieuwe motivatie in wat ik doe.

Ik besefde mij dat ik nu weer de vrijheid had om verder te kijken, sollicitaties de deur uit te gooien en ondertussen in mijn handen knijpen dat ik gelijk na mijn studie een 40 uur vast contract had en nog steed heb. De waardering voor mijn baan kwam terug en het idee dat ik dit nog een tijdje moet doen indien ik nog geen andere functie vind, is veranderd van frustratie tot rust. Ik weet dat ik mijn huidige baan goed doe en dat het mij zoveel oplevert, want waarom je oude schoenen weggooien als je nog geen nieuwe hebt gekocht? En gelukkig heb ik door het gesprek een extra invulling kunnen geven aan mijn uren die opvullen wat ik zo erg miste. We gaan gewoon nog even door en pas stappen zetten als ik daar 100% achter sta. Geen haast, gewoon rustig zoeken.

Minder content maken..

Hoewel ik hier nog een uitgebreid artikel over wil maken, wil ik het ook gelijk hier vermelden, omdat het zo'n groot deel van mijn leven in beslag neem. Sinds 2012 ben ik al bezig met het maken van content. En tot op de dag van vandaag heb ik nooit de status "influencer" weten te bereiken. Waarom ga ik in dat aankomende artikel dieper op in, maar het komt er op neer dat mijn studie en baan te veel tijd en energie in beslag nemen. Daardoor baalde ik het afgelopen jaar enorm dat ik niet meer zoveel bezig kon zijn met mijn hobby en als ik er wel mee bezig was, was ik kapot aan het einde van de week. Bij het reflecteren bedacht ik mij dat ik veel te veel wil en bezig ben met het pleasen van de kijker. Ik maak niet meer content omdat ik het leuk vind om te delen, maar omdat ik weet dat het veel views krijgt. Een nadeel van al die kennis uit je media studie. 

Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik nu weer gewoon content wil maken omdat ik het leuk vind. Omdat het proces van het maken van de content mij energie en vreugde geeft, of het nou veel views krijgt of niet. Dat betekent bepaalde kanalen/accounts stoppen, verwijderen en de focus leggen op minder spreiden en juist mijn main kanalen/accounts meer aandacht geven.

Met de kat op de bank.

Tot slot is er mij één ding heel erg duidelijk geworden! Het is oké om gewoon je avonden rustig op de bank te zitten met een theetje op tafel en je kat op schoot met een serie aan. Je moet beseffen dat voor de laatste vier jaar ik altijd wel iets te doen had. Na school had ik nog toetsen om te leren, na het werk had ik nog opdrachten om te maken en had ik een dagje vrij, dan had ik weet ik hoeveel acounts waar ik nog content voor "moest" maken, omdat ik dit mijzelf had opgelegd. En ineens heb ik geen school meer en moet ik mijzelf even helemaal herprogrammeren om het zo maar te noemen. Stilzitten zat niet in mijn systeem en had continu het gevoeld dat ik nog wat moest doen. Toen dat wegviel wist ik even niet meer hoe ik mijn tijd wilde indelen en gewoon op de bank zitten en even niks doen moest ik leren accepteren. 

Inmiddels zijn we vier á vijf maanden verder en met dit herfstweer zijn de dagen kort en is er weinig buiten te beleven. Dat betekent toch veel binnen zitten en eindelijk kan ik zeggen dat ik nu met rust in mijn nieuwe appartentje kan genieten van de rust na een lange werkdag en pas mijn hobby's oppak zodra ik daar zin in heb. En zo gaan we het nieuwe jaar in. We zien wel wat er gebeurd en als het nog even een tijdje blijft zoals het nu is, ben ik tevreden!