Vaarwel 2020.

Daar zijn we dan. Toen we in het begin van 2020 waren en het virus begon te verspreiden konden wij niet wachten tot het nieuwe jaar zou beginnen want tegen die tijd zou alles wel weer normaal zijn. Daar hebben wij met ons allen toch een grote fout in gemaakt. We zitten nog altijd met dichte deuren van de meeste winkels. Het aantal corona patienten is nog altijd hoger dan een tijdje geleden, al ben ik eerlijk en betwijfel ik of dat nou echt zo is, want ik ben er van overtuigd dat omdat wij nu meer testen hebben, dat je logischerwijs ook meer positieve uitslagen hebt. Maar wie ben ik?

De scholen zitten nog altijd dicht of eigenlijk moet ik zeggen, ze zitten weer dicht. Dacht je eindelijk dat je na een jaar fulltime werken eindelijk weer de schoolbanken in mocht, zit je op je nieuwe studentenkamer, uit huis, in een compleet andere stad omdat dat dichter bij je school is, maar je nu niet naar school mag gaan. Gelukkig heb ik verder niets te klagen over het feit dat ik nu uit huis ben gegaan hoor. Ik heb mijn eigen kamer, met leuke huisgenoten en tegen die tijd dat alles weer open gaat zit ik op een perfect plekje.

Ik moet toegeven het stukje "Ik kan nu eindelijk veel content maken." is een beetje weggeglipt door enorme lek aan motivatie door alles wat er zich in de wereld afspeelt. Ik kan niet meer makkelijk nieuwe producten halen. Ik kan niet even snel meer knutseldingen kopen. En dan nog maar niet te spreken van het feit dat we in het winterseizoen zitten, het seizoen waar ik stiekem altijd een lichtelijke, oké depressie zou ik het niet willen noemen, maar wakker worden in het donker en de hele dag maar donker grauwe lucht zien, daar wordt ik alles behalve productief van. Oftewel, op dit moment leek het mij verstandiger om de energie en tijd die ik dan nog wel heb, te steken in mijn school en werk. 

Ik weet niet wat 2021 ons gaat brengen. Het afgelopen jaar was vervelend in verband met al het corona gedoe, maar eerlijk, ik weet niet of alle restricties enorm veel invloed op mij heeft gehad voor een groot deel van het jaar. De laatste maand is het zeker even anders en merk ik nu ook de negatieve invloed op mijzelf. 

Maar over het algemeen.. Ik ging al niet vaak uit meer, dus dat de clubs dicht gingen was voor mij niet zo interessant. Dat mensen minder naar de winkel gingen om mensen te vermijden had zeker invloed op de winkel waar ik werk, maar mijn baan is klantenservice via de telefoon en computer, ik kon dus gewoon maanden lang mijn werk doen, alleen net wat drukker. Doordat ik veel werkte in mijn tussenjaar sprak ik niet heel veel af met vrienden, nu mag het dan niet meer, maar ik merkte het verschil niet eens. Ik mag dus van geluk spreken dat de regels voor een groot deel van het jaar niet enorm veel invloed op mijn leven heeft gehad, tot nu dan. 

Ik woonde groot deel van het jaar nog thuis, in Drenthe. Daar waar de corona cijfers voor een lange tijd ten opzichte van andere provincies, enorm laag waren. Ik merkte dus vrij weinig van de paniek omtrent de pandemie. Hooguit één week hamsteren heb ik gezien, maar voor de rest leek het erop dat niemand zich zorgen maakte, corona was iets wat alleen in het Zuiden en het Westen van het land was maar niet bij ons. Het klinkt dus een beetje gek, maar hoewel er mensen in ons land zijn die zich al sinds maart zorgen om hun leven moeten maken, heb ik het gevoel dat ik pas sinds een maand echt in een pandemie bevindt en de gevolgen ervan ervaar en de angst om het te krijgen, toch nog is gekomen.

Tijd om afscheid te nemen met 2020. We zitten alweer op de helft van de eerste week van 2021 en laten wij toch met zijn allen hopen dat tegen de zomer alles weer een beetje normaler wordt. Hoewel ik bang ben dat we inderdaad, net als wat de politiek al heeft gezegd, moeten gaan wennen aan "het nieuwe normaal".